Jak rozpoznać i leczyć zespół dvs u dzieci

Zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego jest złożonym procesem, który często towarzyszy wielu patologiom. Charakteryzuje się pojawieniem się wszechobecnego krzepnięcia krwi w kanale krążenia i blokadą mikrokrążenia, niedotlenieniem w tkankach i zaburzeniami narządów. Zespół

DIC u dzieci ze względu na zwiększone właściwości lepkości krwi spowalnia normalny przepływ krwi. Podczas przechodzenia przez małe naczynia włosowate krew ulega stratyfikacji, uwalniane jest osocze i czerwone krwinki. U dziecka taki proces jest pokazany przez malowanie skóry według wzoru marmurowego. Następnie dochodzi do zubożenia krwi obwodowej, rozwija się anemia i zatrucie.

Przyczyny patologii

Główne czynniki przyczyniające się do rozwoju zespołu DIC korelują z czynnikami procesu rozwoju płodu. Z dużym prawdopodobieństwem lekarz może przewidzieć wystąpienie zespołu u noworodków podczas ustalania przedwczesnego oderwania łożyska lub wewnątrzmacicznego uszkodzenia ciążowego.

Wraz z narastaniem DIC, zespół dziecka powstaje, gdy ciało jest zakażone chorobami zapalnymi i infekcyjnymi. Czynnikami prowokującymi są: konflikt rezusów z matką, nieprawidłowe funkcjonowanie wątroby i nerek, przetoczenie krwi nieodpowiedniej grupy.

Objawy choroby Zespół

DIC u noworodków lub dzieci w starszym wieku jest poważnym powikłaniem różnych chorób matki w okresie okołoporodowym. U noworodków patologia często przyjmuje piorunującą lub ostrą postać i ma cztery etapy rozwoju:

• Stadium hiperkoagulacji.
• Stadium hipokogulacji.
• Stadium jest fibrynolityczne.
• Faza regeneracji.

U płodu lub noworodka zespół DIC często rozwija się, gdy płód ulega uszkodzeniu lub rozwija się martwica tkanek, która uwalnia tromboplastynę do krwioobiegu matki i płodu. Naruszenie integralności tkanki następuje w przypadku oderwania łożyska położonego w normalnych warunkach lub śmierci jednego z dwóch owoców.

Ostry przebieg patologii charakteryzuje się tym, że objawy zespołu dvs występują od kilku godzin. Ostra postać objawia się w posocznicy, przy rozległych oparzeniach lub odmrożeniach, z długotrwałym zespołem ściskania itp.

U większości pacjentów dochodzi do zaburzenia układu oddechowego, co objawia się ciężką dusznością.W 60 - 70% przypadków niewydolności nerek, bolesność w dolnej części pleców, objętość moczu zmniejsza się, ujawnia obecność erytrocytów, białka i cylindrów.

Rozpoznanie

Metody i objętości testów laboratoryjnych do opracowania zespołu ICE zależą od warunków, w których wykonywane jest leczenie.

Dane kliniczne są określane zgodnie z dwoma czynnikami:

1. Ciężkość zaburzeń przepływu krwi w przebiegu mikrokrążenia różnych narządów, co wyjaśnia ich dysfunkcję.
2. Stopień rozpowszechnienia i intensywność rozwoju krwotoku. Ponadto krwawienie wpływa na funkcjonowanie narządów wewnętrznych, zmieniając objawy choroby.

Naruszenia mikrokrążenia mogą powodować niewydolność funkcjonowania układów i narządów w zależności od miejsca klęski i rozpowszechnienia. Proces ten objawia się następująco:

• Objawami nieprawidłowego obwodowego przepływu krwi są blanszowanie skóry, marmurowy wzór na skórze, pociągnięcia pędzla i stopy.
• Wystąpienie ostrej postaci niewydolności nerek.
• Ostra forma niewydolności oddechowej.
• Ostre zaburzenia przepływu krwi w mózgu.
• Zespół wątrobowo-nerkowy. Ostra niewydolność nadnerczy.

Leczenie patologii

Organizacja leczenia zespołu DIC polega na eliminacji przyczyny jego rozwoju. Następnie specjaliści opierają terapię na pozbyciu się zatrucia, normalizacji przepływu krwi i eliminacji powikłań w rozwoju tego typu. Wiele uwagi należy zwrócić na właściwości reologiczne krwi w przypadku zakażenia organizmu chorobami grypy i przeziębienia, które są uzupełniane przez silny wzrost temperatury ciała. Może to doprowadzić do pojawienia się ogromnego zespołu ICE w ciele niemowląt lub małych dzieci.

Proces leczenia tej patologii jest złożonym problemem klinicznym, który wymaga zintegrowanego podejścia. Ważne jest przestrzeganie następujących zasad i zasad leczenia:

• Leczenie ostrej postaci patologii należy rozpocząć natychmiast po pobraniu krwi do badań.I tylko z chronicznymi postaciami wolno przeprowadzać wstępne badania.
• Lekarz powinien natychmiast podjąć działania w celu wyeliminowania czynników etiologicznych zespołu DIC i skutków, które mogą pogorszyć jego przebieg. Przede wszystkim organizowane jest eliminowanie szoku i zatrucia.
• Podczas leczenia wymagana jest niezwłoczna ocena obrazu klinicznego, biorąc pod uwagę potencjalne niebezpieczeństwo leczenia, które może tylko zaostrzyć objawy zespołu DIC.

Główne składniki kompleksowego leczenia to:

1. Eliminacja przyczyn choroby i patogenetyczna terapia pierwotnej patologii.
2. Leczenie przeciwwstrząsowe i utrzymanie wymaganego składu i objętości krwi krążącej w naczyniach krwionośnych.
3. Napar atramentowy.
4. Leczenie heparyną.
5. Wprowadzenie inhibitorów w funkcji wskazań.
6. Wcześniej stosowanie leków poprawiających mikrokrążenie i zmniejszających utratę krwi we krwi.
7. Substytucja utraconych czerwonych krwinek.
8. W przypadku ciężkiej hipokogulacji, ciężkiego krwawienia i wyraźnej trombocytopenii, transfuzje koncentratów płytek krwi są produkowane, jak również wprowadzenie dużych lekarzy kontrikal.
9. Organizacja miejscowej hemostazy za pomocą fibrogastroskopu.