Słyszałem, że jeśli dziecko przyzwyczai się do zasypiania na mojej klatce piersiowej lub rękach mojego ojca, kiedy się obudzi, będzie oczekiwał tego samego i nie będzie mógł zasnąć ponownie bez nas.czy to tak?
Zgadza się, to nie prawda - o co chodzi? Cóż za cenna krytyka troskliwej opieki w nocy. Ale Twoje dziecko pozostanie dzieckiem tylko przez krótki czas, a to jest okres, w którym kładziesz fundamenty zaufania. Wyobraź sobie, co może się stać, jeśli dziecko budzi się samotnie i jest zmuszone, z wyprzedzeniem, do uspokojenia się.Podejście rodzic
, w którym dziecko jest oferowane na osiedlenie się na własną rękę, a zamienia się w mentalności „Zróbmy że dzieci nie kolidują z nami”, skupia się na technikach przyzwyczaić dziecko do samozadowolenia - zamiast pozwolić dziecku polegać na mamą i tatą.Na początku wydaje się to tak wygodne i obiecuje taką ulgę, ale uważaj na proste sposoby, szczególnie w nocy. Ta filozoficzna szkoła zapomina o głównej zasadzie rozwoju niemowlęcia: znika potrzeba, która jest zadowolona we wczesnym dzieciństwie;potrzeba, że nie jest spełniony, nigdy w pełni zrealizowane i wrócił później w postaci „choroby alienacji” - agresja, złość, oderwania lub dbać o siebie, jak również w postaci problemów dyscyplinarnych. Możemy zaoferować praktyczne, złota zasada, której nie należy zapominać: w pierwszym roku wszystkie pragnienia i potrzeby dziecka są zwykle ograniczone do jednego, pozostaje bez zmian.
Jest to naturalne, normalne i konieczne dla rozwoju dziecka - zależne. Dziecko potrzebuje. dziecko, które jest zmuszony być niezależny( self-samozadowolenie) przedwcześnie pozbawiony potrzeb epoki. Dziecko musi najpierw nauczyć się przywiązywać się do ludzi, a dopiero potem do rzeczy. Jeśli dziecko nie może potrzebować pomocy, kto ma prawo? Jeśli rodzice nie mogą zaspokoić swoich potrzeb, kto je zaspokoi? Później możesz doświadczyć silnego wstrząsu, gdy zobaczysz, kto lub co zostanie użyte w celu zaspokojenia potrzeb pozostawionych bez opieki w okresie niemowlęcym.
Noc daje szczególny czas do końca, to nie ma znaczenia, czy spanie z dzieckiem jest naprawdę, czy nie. Martha pozostały miłe wspomnienia, jak ona opiekowała nocą Piotra( który jest teraz nastolatkiem), który był ostatnim dzieckiem, który śpi w przedszkolu.