Zakażenie wirusem cytomegalii - przyczyny, objawy i leczenie. MF.

cytomegalii - chorobą, która jest czynnikiem przyczynowym cytomegalii - wirusa podrodziny opryszczki, który obejmuje również wirusy Herpes simplex 1 i 2, wirus ospy wietrznej i półpaśca, wirus Epsteina-Barr i ludzkiego wirusa opryszczki typu 8 i 6.7.rozpowszechnienie infekcji wirusem cytomegalii

jest bardzo wysoki. Po przeniknęła ciało, zakażenie CMV nie go opuścić - większość z nich występuje w formie utajonej, a pojawia się tylko ze spadkiem odporności. Ofiary

zakażenie wirusem cytomegalii się zarazić wirusem HIV, jak również ludzi, którzy przeszli transplantację narządów wewnętrznych lub szpiku kostnego i biorąc leki, które hamują odpowiedź immunologiczną.

Jednakże, gdy występuje pierwotna infekcja, może wystąpić ostra choroba zakaźna. Często zakażenie występuje nawet w okresie noworodkowym i wczesnym dzieciństwie, najczęściej występuje w krajach rozwijających się, gdzie częstość występowania zakażenia wirusem cytomegalii u młodych ludzi jest znacznie wyższa niż w krajach rozwiniętych.

forma najbardziej niebezpieczny zakażenia wewnątrzmacicznego cytomegalii , co jest charakterystyczne dla dzieci, których matki w czasie ciąży doznała pierwotnego zakażenia CMV.Wrodzone zakażenie wirusem cytomegalii często prowadzi do opóźnień rozwojowych, jak również do wielu negatywnych konsekwencji, w tym opóźnienia umysłowego i głuchoty.

Jak infekcja występuje

Zakażenie wirusem cytomegalii cytomegalii nie bardzo zaraźliwy. Do jego przeniesienia wymagana jest długa, bliska komunikacja lub wiele kontaktów.ścieżka

• Airborne: gdy mówimy, kaszel, kichanie, całowanie, etc.
• seksualna sposób: poprzez ryzyko transmisji kontaktu seksualnego jest bardzo duża, ponieważ wirus jest rzucić w nasienia, pochwy i szyjki macicy śluzu.
• Z transfuzją krwi i jej składnikami zawierającymi leukocyty.
• z matki na płód - przede wszystkim w pierwotnej infekcji CMV lub Reaktywacja utajonej infekcji podczas ciąży.

Jak wirusów CMV

wchodzi krew zdrowego człowieka i przyczyn wymawiane odpowiedź immunologiczną, która jest powstawanie przeciwciał - białko specyficzne ochronna - IgM( Anty - CMV - IgM), a główne reakcje ochrony przed wirusem - komórki. Limfocyty

CD 4 i CD 8 mają silną aktywność przeciwko wirusowi cytomegalii. Dlatego też, gdy ucisk komórkowej odpowiedzi immunologicznej, takich jak naruszenie edukacji limfocytów CD 4 AIDS, zakażenie wirusem cytomegalii aktywnie rozwija i prowadzi do reaktywacji utajonego zakażenia wcześniej.

IgM wobec CMV powstają po około 4-7 tygodni po zakażeniu i znajdują się we krwi przez 16-20 tygodni. Wykrywanie ich we krwi podczas tych okresów może świadczyć o pierwotnym zakażeniu wirusem cytomegalii. Następnie immunoglobuliny M są zastąpione immunoglobuliny G( anty - CMV - IgG), które występują we krwi, w większym lub mniejszym stopniu całej resztę ich życia.

W wielu przypadkach, odporność normalnej infekcji wirusem cytomegalii jest bezobjawowe, ale pozostaje w organizmie przez długi czas w utajonej infekcji. Gdzie dokładnie przechowywany jest wirus jest nieznany, jego obecność jest oczekiwana w wielu narządach i tkankach. Komórki

zakażone wirusem cytomegalii, mają charakterystyczny wygląd - to wzrost wielkości( który określa nazwę wirusa), a pod mikroskopem jak „sowa oka”.

Nawet bezobjawowi nosiciele mogą przenosić wirusa na niezakażonych osobników. Wyjątek to przeniesienia wirusa z matki na płód, który jest głównie jedynie aktywnego procesu zakaźnego, lecz jedynie 5% przypadków prowadzi do wrodzonej cytomegalii, reszta noworodka infekcji CMV również objawów.

mononukleoza mononukleoza zespół syndrom - najbardziej rozpowszechnioną formą infekcji cytomegalii u osób z prawidłową odpornością, wyszła z okresu noworodka. Zespół mononukleoza w objawów klinicznych nie można odróżnić od mononukleozy zakaźnej, które jest spowodowane przez inny wirus opryszczki - wirus Epsteina wirusa-Barr.

Okres inkubacji wynosi 20-60 dni. Choroba przebiega w postaci choroby podobnej do grypy:

• Przedłużająca się wysoka gorączka, czasami z dreszczami;
• Ciężkie zmęczenie, złe samopoczucie;
• Ból mięśni, stawów, ból głowy;
• Ból gardła;
• Powiększenie węzłów chłonnych;
• Wysypka skórna, podobna do wysypki z różyczką, występuje rzadko, często z ampicyliną.

Czasami pierwotnemu zakażeniu wirusem cytomegalii towarzyszą objawy zapalenia wątroby - żółtaczka występuje rzadko, ale często dochodzi do zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych we krwi.

Zespół podobny do mononukleozy jest rzadki( 0-6% przypadków) powikłany zapaleniem płuc. Jednak u osób zdrowych immunologicznie przebiega on bezobjawowo i jest wykrywany tylko na zdjęciu klatki piersiowej.

Choroba trwa od 9 do 60 dni. Większość pacjentów wraca całkowicie, choć szczątkowe zjawiska w postaci osłabienia i złego samopoczucia, czasem powiększenie węzłów chłonnych, utrzymują się przez kilka miesięcy. Nawroty infekcji, którym towarzyszą gorączka, złe samopoczucie, uderzenia gorąca, pocenie się i rzadko występują.

Wrodzona cytomegalii

wewnątrzmacicznego zakażenia płodów nie zawsze jest przyczyną wad wrodzonych cytomegalii, w większości przypadków jest to bezobjawowo, a tylko 5% noworodków prowadzi do rozwoju choroby. Wrodzona cytomegalia występuje u noworodków, których matki cierpią na pierwotną infekcję wirusem cytomegalii. Objawy

wrodzonej cytomegalii zróżnicowana:

• wybroczyny - wysypki skórne, reprezentujące małe krwawienie występuje w 60-80% przypadków;
• Żółtaczka;
• Upośledzenie wzrostu wewnątrzmacicznego, wcześniactwo występuje w 30-50% przypadków;
• Zapalenie siatkówki - zapalenie siatkówki, które często prowadzi do zmniejszenia i utraty wzroku;

Śmiertelność z wrodzonym zakażeniem wirusem cytomegalii wynosi 20-30%.Większość pozostałych przy życiu dzieci są upośledzone umysłowo lub słabo słyszane.

nabytego zakażenia wirusem cytomegalii u noworodków

W przypadku infekcji wirusem cytomegalii podczas porodu( przy przejściu rodnych) lub po urodzeniu( w czasie karmienia piersią lub przypadkowy kontakt), w większości przypadków infekcji objawów.

Jednak niektórzy, zwłaszcza wcześniaki i niskiej masie urodzeniowej dzieci zakażenie wirusem cytomegalii przejawia rozwoju ociąganie zapalenie płuc, które często towarzyszy dodaniu jednoczesnego zakażenia bakteryjnego.

Ponadto możliwe jest spowolnienie rozwoju fizycznego, wysypki, obrzęk węzłów chłonnych, zapalenie wątroby.

Osoby z osłabionym układem odpornościowym

osób z osłabionym układem odpornościowym obejmują:

• osób z różnymi wariantami wrodzonym niedoborem odporności.
• osoby z zespołem nabytego niedoboru odporności( AIDS).
• osoby, które przeszły transplantację narządów wewnętrznych: nerki, serce, wątroba, płuca, a także szpik kostny.

nasilenie objawów klinicznych, w zależności od stopnia immunosupresji, ale długotrwałego podawania leków immunosupresyjnych prowadzi do cięższych objawy. Zakażenie

cytomegalii po przejściu przeszczepu:

• Bardzo często sami cytomegalii wpływa przeszczepione narządy, powodując przeszczep wątroby zapalenie wątroby, zapalenie płuc, transplantacja płuc, etc.
• Po przeszczepie szpiku kostnego u 15-20% pacjentów rozwija się zapalenie płuc wywołane wirusem cytomegalii, z którego umiera 84-88% pacjentów.
• Największe ryzyko rozwoju infekcji wirusem cytomegalii polega na tym, że dawcy jest zakażony, a biorca nie. Zakażenie wirusem cytomegalii w

pacjentów zakażonych HIV: zakażenie CMV

dotyka prawie wszystkich chorych na AIDS.

Infekcje

• domowe zwykle podostre: wystąpi gorączka, złe samopoczucie, nocne poty, bóle mięśni i stawów
• Zapalenie płuc - do pierwszych oznak choroby są połączone kaszel, duszność
• owrzodzenia przełyku, żołądka, jelita, co może prowadzić do krwawienia i pęknięcia ściany
• Hepatitis
• Zapalenie mózgu to zapalenie substancji mózgowej. To może objawiać syndrom AIDS demencji lub nerwów czaszkowych, senność, dezorientacja, oczopląs( rytmiczny ruch gałek ocznych)
• Rita - zapalenie siatkówki oka - częstą przyczyną utraty wzroku u pacjentów ze zmniejszoną odpornością.
• niewydolność narządów wielokrotność - pokonać wirusa prawie wszystkich narządów, co prowadzi do ich dysfunkcji. Często jest przyczyną zgonu z powodu infekcji wirusem cytomegalii.profilaktyka zakażeń wirusem cytomegalii

z

Profilaktyka zakażenia wirusem cytomegalii korzystnie prowadzi się w ludzi na niebezpieczeństwo. Należą do nich osoby zakażone HIV, zwłaszcza AIDS;osoby, które przeszły transplantację narządów wewnętrznych;Osoby cierpiące na niedobór odporności w wyniku innych przyczyn.

higieny osobistej, bez względu na sposób dokładny, nie może zapobiec zakażeniu wirusem cytomegalii, ponieważ wirusy są wszechobecne i przekazywane przez unoszące się w powietrzu kropelki. Dlatego profilaktyka u pacjentów z ryzykiem odbywa leki przeciwwirusowe: gancyklowir, foskarnet, acyklowir.

zaleca także staranny dobór dawców w odniesieniu do ich zakażenia CMV, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo zakażenia wirusem cytomegalii u biorców narządów wewnętrznych i szpiku kostnego.

rozpoznanie zakażenia wirusem cytomegalii

Laboratorium diagnostyki zakażeń wirusem cytomegalii jest na podstawie badań serologicznych - określenie konkretnego krwi na obecność przeciwciał cytomegalii.

• Immunoglobuliny M - Anty - CMV - IgM;

jest markerem ostrej infekcji: pierwotnej infekcji CMV lub reaktywacji przewlekłego zakażenia. Gdy wykrywane są wysokie miana przeciwciał u kobiet w ciąży, istnieje ryzyko zakażenia płodu. Zwiększyć tylko 4-7 tygodni po infekcji. Pozostać podniesiony przez 16-20 tygodni

• immunoglobuliny G anty - - - CMV IgG;

mianie tego typu immunoglobuliny zwiększa się w okresie obniżonej aktywności procesu zakaźnego. Obecność krwi w anty - CMV - IgG wskazuje jedynie obecność wirusa cytomegalii w organizmie, ale w żaden sposób nie odzwierciedla jego aktywność.

• Reakcja łańcuchowa polimerazy;

PCR na podstawie oznaczania DNA wirusa we krwi lub w komórkach śluzówki( skrobiąc cewki, kanał szyjki macicy, a także w ślinie, plwociny, itd.).Zalecane wdrożenie ilościowej reakcji PCR, co stanowi wskaźnik stopnia rozmnażania wirusa, co oznacza, że ​​aktywność w procesie zapalnym. Leczenie zakażenia wirusem cytomegalii

z

mononukleozy u pacjentów z niepowikłanym specjalnego traktowania nie jest wymagane. Dość tradycyjnego traktowania, jak w przypadku zwykłego przeziębienia. Najważniejsze to nie zapomnieć o piciu dużej ilości płynów.

lekiem z wyboru w leczeniu zakażeń wirusem cytomegalii u pacjentów z grupy ryzyka jest gancyklowir( Cymevene).Do leczenia stosuje się dożylne postacie leku. Tabletki są skuteczne tylko w celu zapobiegania. Skutki uboczne gancyklowir

:

• hamowania powstawania komórek krwi( neutropenia, anemię, małopłytkowość).Rozwija się w 40% przypadków.
• Biegunka( 44%), wymioty, utrata apetytu. Wzrost
• temperatury( 48% pacjentów), przy dreszcze, pocenie się.
• Swędzenie świądu.

Ostrzeżenia:

• Gancyklowir nie należy stosować u osób z zaburzeniami odporności nie.
• gancyklowir u kobiet w ciąży i dzieci jest możliwe jedynie w sytuacjach zagrażających życiu.
• konieczności dostosowania dawki u osób z zaburzeniami czynności nerek.

Do stosowania leczenia jako foskarnetem, która jest uważana za bardziej skuteczne u pacjentów z zakażeniem HIV.

Skutki uboczne:

• Zaburzenia elektrolitowe: zmniejszenie stężenia potasu i magnezu we krwi.
• Wrzody narządów płciowych.
• Zaburzenia oddawania moczu.
• Nudności.
• Uszkodzenie nerek: lek ma działanie nefrotoksyczne, dlatego w przypadku niewydolności nerek konieczne jest staranne stosowanie i korekta dawki leku.