Nosologiczny poziom oceny wyników laboratoryjnych

Klinicysta powinien znać, rozumieć i brać pod uwagę wpływ warunków pobierania próbek, przechowywania, transportu próbek biomateriałów, a także zmiany biologiczne, analityczne i jatrogenne na wyniki badań laboratoryjnych. Z drugiej strony, jego najważniejszym obowiązkiem jest uwzględnienie wpływu czynników patologicznych, które determinują odchylenie wyników badań laboratoryjnych poza granice "wartości normalnych" lub przedziałów referencyjnych, tj. Rzeczywistą analizę zmienności patologicznej na poziomie nozologicznym oceny wyniku laboratoryjnego. Aby wyciągnąć wnioski z patologicznych wyników badań laboratoryjnych na poziomie nozologicznym, klinicysta potrzebuje dodatkowych informacji na temat charakterystyki tych testów u pacjentów z różnych grup. W szczególności potrzebne są dane dotyczące stopnia zmian patognomonicznych w wielkości wskaźnika laboratoryjnego dla danej patologii, czułości, swoistości i wartości prognostycznej wyniku badania laboratoryjnego. Ponadto konieczne jest poznanie krytycznych wartości wyników badań laboratoryjnych, w których wymagana jest natychmiastowa pomoc lekarska.

Nosologiczny poziom oceny wyników badań laboratoryjnych implikuje obecność związku ujawnionych nieprawidłowości w analizach z pewną patologią.

Stopień patognomiczności odchyleń laboratoryjnych jest bardzo zmienny, ponieważ formy i nasilenie samego procesu patologicznego zasadniczo różnią się od jednego przypadku choroby na inny. Niektóre testy laboratoryjne, ściśle związane z określoną funkcją narządu, tkanki, organizmu, zaburzonym procesem patologicznym, są prawie selektywne.

Wykrywanie zwiększonej aktywności w α-ami-lasezie trzustki we krwi wskazuje na uszkodzenie trzustki, ponieważ ten izoenzym można syntetyzować tylko w nim. Częstość wykrywania podwyższonych stężeń troponiny T i I we krwi z zawałem mięśnia sercowego( MI) jest bardzo wysoka, ponieważ białka te odgrywają kluczową rolę w funkcjonowaniu układu skurczowego mięśnia sercowego. Patognomoniczność odchyleń w wynikach badań laboratoryjnych jest bardzo wskazująca na genetycznie określone zaburzenia metaboliczne( fenyloketonurię, galaktozo-mię itp.).

Jednak proces ustalania diagnozy jest niedoskonały: w wyniku tego klinicysta może jedynie założyć, że diagnoza jest prawidłowa, a nie stwierdzić z całą pewnością.Wcześniej klinicyści wyrażali pewne zaufanie do diagnozy klinicznej, uprzedzając jej sformułowanie słowami "wykluczone. .." lub "prawdopodobnie. ..".Coraz częściej to zaufanie do diagnozy wyrażane jest w kategoriach prawdopodobieństwa. Dlatego lekarz powinien zrozumieć znaczenie statystyczne wartości diagnostycznej badań laboratoryjnych w różnych sytuacjach. Z reguły pomaga zmniejszyć stopień niepewności diagnozy za pomocą konkretnego wyniku testu laboratoryjnego, w wielu przypadkach, aby przekonać się o jego niepewności, a czasami - tylko po to, by uświadomić sobie stopień jego niepewności.

Związek między wynikiem testu laboratoryjnego a dokładną diagnozą przedstawiono schematycznie na ryc. Wynik testu może być dodatni( patologia) lub negatywny( prawidłowy), a choroba może być lub nieobecna. Istnieją cztery możliwe interpretacje wyników testu - dwa prawdziwe i dwa fałszywe. Prawidłowa odpowiedź to wynik pozytywny w obecności choroby lub wynik ujemny przy jej braku. Przeciwnie, odpowiedź jest błędna, jeśli wynik testu jest pozytywny( fałszywie pozytywny), chociaż osoba jest zdrowa, lub negatywna( fałszywie ujemna), chociaż osoba jest chora.

Główną cechą testu laboratoryjnego jest jego czułość diagnostyczna i specyficzność.Prawdopodobieństwo pozytywnego wyniku testu diagnostycznego w obecności choroby nazywa się czułością metody, a prawdopodobieństwo wyniku negatywnego przy braku choroby jest jej specyficznością.Czuły test rzadko "pomija" pacjentów z chorobą.Konkretny test z reguły "nie odnosi" zdrowych osób do kategorii pacjentów. Praktycznie te cechy testów laboratoryjnych są określane na podstawie analizy statystycznej macierzy wyników badań klinicznych i laboratoryjnych oraz matematycznie scharakteryzować integralny wpływ patognomonicznego charakteru wskaźnika laboratoryjnego dla pewnej postaci patologii. U podstawy

Rys. Związek między wynikami testu laboratoryjnego a obecnością choroby

Ryc. Związek między wynikami testu laboratoryjnego a obecnością choroby

Obliczenia count

biorący dystrybucji wyników badań, zgodnie z danymi podanymi w tabeli. . W większości przypadków te cechy są takie same i prawdziwie dodatni( test choroba i potwierdziły to) lub prawdziwie-( brak choroby i eliminuje test).Jednak wyniki mogą być również fałszywie ujemne( choroba istnieje, ale test wyklucza to) i fałszywie dodatnie( nie ma choroby, ale test ją potwierdza).Kryteria Tabela

oceny laboratorium wyniki

Tabela Wyniki oceny Kryteria

badania laboratoryjne klinicysty czuły test jest szczególnie informacyjnych w przypadku, gdy wynik jest ujemny( to znaczy pacjentów eliminuje zdrowe) i specyficzny test jest najbardziej skuteczne, gdy jego wynik jest dodatni( npwśród zdrowych są pacjenci).Dlatego testy wrażliwe zalecany do stosowania we wczesnych etapach poszukiwań diagnostycznego do zawężenia jej zakresu, gdy opcje są liczne i testy diagnostyczne, aby wykluczyć niektóre, to znaczy uznać, że choroba jest mało prawdopodobne. Aby potwierdzić diagnozę, potrzebne są specyficzne testy na podstawie innych danych. Wyniki wysoce specyficznego testu nie powinny być pozytywne w przypadku braku choroby. Takie testy należy stosować, jeśli wynik fałszywie dodatni może wyrządzić szkodę pacjentowi. Na przykład, przed podawać pacjentowi z chemioterapii nowotworów, w koniugacie z ryzykiem urazu emocjonalnej, konieczne jest morfologiczne potwierdzenie diagnozy, jako wzrost stężenia markerów nowotworowych oraz danych z innych metod badawczych są niewystarczające.

klinicysta należy rozumieć, że czułość i specyficzność diagnostyczna testu zależy od wielkości zakresu referencyjnego, to znaczy wybrać punkt odcięcia, w której użyć dowolnej wartości wynik testu powyżej tego punktu jest uważany za nieprawidłowości. Cele kliniczne mogą wpływać na wybór punktu separacji. Jeśli przyjmiemy punkt "A" dla pozycji separacji, test będzie miał 100% wrażliwość na chorobę i bardzo niską specyficzność.Jeśli użyjemy w tym celu litery "C", test będzie miał 100% specyficzność, ale bardzo małą czułość.W związku z tym, dla większości testów punktem rozdzielania( „B”) jest określony przez zakres odniesienia, czyli zakres wyników z badań, które znajdują się w zakresie od + 2S, podczas gdy średnia wartość „b”.W niektórych przypadkach wartość punktu podziału różni się w zależności od celu badania, co zwiększa zarówno czułość, jak i swoistość.

Rys. Hipotetyczny rozkład wyników testu wśród zdrowych i chorych

Ryc. Hipotetyczny rozkład wyników testu wśród zdrowych i chorych

Przy podejmowaniu decyzji o przepisaniu tego testu należy wziąć pod uwagę wrażliwość i specyficzność badania. Jednakże, jeśli test jest przypisany, a jego wyniki uzyskane( pozytywne lub negatywne), koncepcje czułości i swoistości tracą sens. Dla klinicysty jest obecnie kluczowym problemem - jakie jest prawdopodobieństwo, że choroba występuje w rzeczywistości, jeśli pozytywny wynik testu, lub jak niezawodny może być wyeliminowane, jeśli wynik testu jest ujemny. Odpowiedzi na te pytania można uzyskać za pomocą PCRP i CER.

PCRP - prawdopodobieństwo wystąpienia choroby z dodatnim( patologicznym) wynikiem testu. PCR - prawdopodobieństwo braku choroby z negatywnym( normalnym) wynikiem testu. Znajomość wartości predykcyjnej( PC) wyników badań pozwala lekarzowi, aby odpowiedzieć na pytanie: „Jakie jest prawdopodobieństwo, że pacjent cierpi / nie cierpią z powodu pewnej choroby, jeśli wynik testu jest pozytywny / negatywny» testową

HRC w odniesieniu do danej choroby( prawdopodobieństwo post-test?) zależy nie tylko od jego specyfiki i wrażliwości, ale także od częstości samej choroby. PCRR w odniesieniu do konkretnej choroby można obliczyć za pomocą następującego wzoru.

gdzie: ЧЗ - czułość testu;З - częstość występowania choroby;CT - specyficzność testu.

występowania choroby jest również nazywany przedtestowe prawdopodobieństwa, to istnieje prawdopodobieństwo wykrycia choroby, zanim stało się znane wyniki testu. Jak ocenić prawdopodobieństwo wystąpienia choroby u pacjenta, aby obliczyć PC określonego wyniku testu? Istnieje kilka źródeł informacji: literatura medyczna, archiwa instytucji medycznych, osobiste doświadczenia każdego lekarza.

PC jest powiązany z wartością odniesienia i zależy od stosunku rzeczywistych wyników testu( zarówno dodatnich, jak i ujemnych) do wartości false. Im bardziej czuły jest test, tym wyższa HRC jego negatywnego wyniku( to znaczy, że zaufanie lekarza wzrasta, że ​​negatywne wyniki testu odrzucają obecność choroby).I odwrotnie, im bardziej specyficzny test, tym wyższa HRC jego pozytywnego wyniku( to znaczy, że lekarz może z większą pewnością założyć, że pozytywne wyniki testu potwierdzają domniemaną diagnozę).Ponieważ częstość występowania choroby ma wpływ na test na PC, to nieuchronnie zależy to od warunków jej zastosowania. Jeśli pozytywne wyniki nawet bardzo specyficznego testu laboratoryjnego zostaną uzyskane w populacji o niskim prawdopodobieństwie wystąpienia choroby, okażą się one najczęściej fałszywie dodatnie. Podobnie negatywne wyniki wysoce specyficznego testu uzyskanego w populacji o dużej szansie na wystąpienie choroby prawdopodobnie będą fałszywie ujemne. Tak więc interpretacja PC pozytywnych lub negatywnych wyników testu laboratoryjnego zmienia się w zależności od częstości występowania choroby. Test PTSPR wysoce skuteczne w kontyngencie kontroli z wysoką częstością występowania chorób, takich jak pacjentów w specjalistycznym oddziale szpitalnym, podczas gdy w badaniu pacjentów ambulatoryjnych użyteczny test z wysokim

Coy PTSOR.Dokładnie ten sam efekt na HRC przetestować prawdopodobieństwo rozpoznania( jeżeli prawdopodobieństwo diagnozy jest niska, zwiększając wartość testu z PTSOR jeśli duże - cenniejsze Test PTSPR).

Zależność pomiędzy czułością, swoistością i PC z testów laboratoryjnych przedstawia ryc.

Jeśli wyobrażamy sobie populację, w której nikt nie bierze pod uwagę choroby, wówczas wszystkie pozytywne wyniki w takiej grupie, nawet przy bardzo specyficznym teście, będą fałszywie pozytywne. Dlatego też, gdy częstość występowania choroby ma tendencję do zera, PCR testu również dąży do zera. I odwrotnie, jeśli ta choroba występuje u wszystkich badanych populacji, wszystkie negatywne wyniki nawet bardzo czułego testu będą fałszywie ujemne. Gdy częstość występowania ma tendencję do 100%, test PTSR dąży do zera.

Więc jeśli badania przypisać do szukać guza chromochłonnego u wszystkich pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, test z wysokim PTSPR HRC będzie niższa niż w przypadku mianowania samym badaniu, pacjenci z nadciśnieniem tętniczym z napadowym głównie nad i towarzyszą inne objawy charakterystyczne giperkateholaminemii. Ilustrują obliczenia PTSPR przedstawione omówienie dotyczące diagnozy metodą pheochromocytoma do oznaczania stężenia w moczu, zwiększone normy wolnego tanefrina.

pheochromocytoma wykazują około 0,3-0,7%( przed badaniem prawdopodobieństwo) u pacjentów z nadciśnieniem, a spośród obecnych form złośliwe - 10-15% [w Santa II, 1995].Czułość oznaczenia wolnego normetanephrine w moczu codziennie w diagnostyce pheochromocytoma jest 89-100%, swoistość - 98% [Wallach J. M. D., 1996].Początkowo będziemy obliczyć PCR dla tej metody, jeśli przypisano ją wszystkim pacjentom z nadciśnieniem. W przypadku czułości testu należy przyjąć 90%( 0,9), przy częstości występowania - 0,5%( 0,005).

Przy obliczaniu PCR dla tej metody, u pacjentów ze złośliwymi aktualnymi postaciami nadciśnienia tętniczego dla prawdopodobieństwa próby wstępnej przyjmujemy 12%( 0,12).

Ten przykład pokazuje, że prawdopodobieństwo wstępnego rozpoznania choroby ma duży wpływ na prawdopodobieństwo po teście( PC).Z danych podanych poniżej( Tabela). Z tego wynika, że ​​stosując test z 90% czułości i specyficzności najprawdopodobniej po badaniu może różnić się od 8 do 99% w zależności od prawdopodobieństwa pretestovvoy. Ponadto, gdy tylko prawdopodobieństwo wstępnego rozpoznania choroby zmniejszy się, staje się mniej prawdopodobne( prawdopodobieństwo po teście), że

Ryc. Relacja czułości, swoistości i PC z testów laboratoryjnych w macierzy roztworu [Gornall A. G., 1980]

Ryc.wrażliwość na związki, specyficzność i HRC badanych roztworów laboratoryjnych matryca [dla Gornall A.G. 1980]

pacjentów z dodatnim wynikiem testu chorego i bardziej prawdopodobne, że fałszywie dodatni wynik testu.

W swoich badaniach R. Fletcher i in.(1998) wykazali, że jeśli przypisać badanie prostaty-Ag( PSA) w diagnostyce raka gruczołu krokowego, wszyscy starsi mężczyźni, którzy nie mają żadnych objawów i częstości występowania raka gruczołu krokowego jest 6-12%( przed badaniem prawdopodobieństwa), prawdopodobieństwo post-testywynoszą tylko 15% przy stężeniu PSA z 4 ng / ml( czułość 90%, a swoistość 60%) i wyższy. Badanie poziomu PSA w grupie podwyższonego ryzyka( z objawów lub podejrzeniu powodując wyniki cyfrowe badanie odbytnicy) z pretes-

tovoy prawdopodobieństwa posttetestovaya 26% prawdopodobieństwa, wynosiła 40% w tym samym stężeniu PSA.Wreszcie określenie PSA u pacjentów z węzłem wykryto w gruczołu prostaty podczas badania odbytnicy obecność bólu kości, próżnia kości rentgenowska analiza przed badaniem prawdopodobieństwo wynosiła 98%, a po badaniu - 99%.

Tabela Wpływ przed badaniem prawdopodobieństwem po badaniu prawdopodobieństwa choroby użyciu ciasta przy 90% czułości i specyficzności 90%

Tabela Wpływ przed badaniem prawdopodobieństwem po badaniu prawdopodobieństwa choroby użyciu ciasta przy 90% czułości i specyficzności 90%

Przykład ten pokazuje, że przed badaniem prawdopodobieństwo mającą ogromnywpływ na post-testu i że badania dostarczają więcej informacji, gdy diagnoza jest bardzo niepewna( przedtestowe prawdopodobieństwo około 26%) niż w mało prawdopodobnym( przed badaniem prawdopodobieństwa 6-12%) lub prawie na pewno( przed badaniem prawdopodobieństwo 98%) diagnozy.

Podane argumenty wskazują, że ocena badania wstępnego prawdopodobieństwa jest tak samo częścią procesu diagnozowania, czułości i swoistości testu laboratoryjnego. W związku z tym ważne jest, aby wybrać optymalną metodę badań w praktyce klinicznej, jak i testu z niższej czułości i swoistości doświadczonego lekarza( na podstawie własnego doświadczenia, że ​​ma wysokie prawdopodobieństwo przedtestowe) mogą mieć taką samą szansę post-test tej próbie z większą czułościąoraz specyfika mniej doświadczonego klinicysty.

Wykażmy to na przykładzie ostrej diagnozy zapalenia trzustki. W tabeli. Podano czułość i swoistość głównych testów stosowanych w diagnostyce ostrego zapalenia trzustki.

wrażliwość Tabela i specyficzności testów laboratoryjnych do diagnostyki ostrego zapalenia trzustki

wrażliwości na stole i specyficzności testów laboratoryjnych do diagnostyki ostrego zapalenia trzustki

przed badaniem prawdopodobieństwa obecności u pacjenta, ostrego zapalenia trzustki,( po zakończeniu lekarza, przy uwzględnieniu historię konta obrazu klinicznego choroby, danych fizycznych badania) może zmieniać się w szerokim- od 7 do 59%, średnio 21% [Buchler MW i wsp., 1999].Oznacza to, że ostre zapalenie trzustki występuje u 1 na 5 pacjentów z podejrzeniem choroby. W związku z tym( 21%), przed badaniem prawdopodobieństwo wystąpienia choroby( lub jej brak - 79%), a także biorąc pod uwagę wrażliwość i swoistość tabeli. Test, prawdopodobieństwo post-test ostrego zapalenia trzustki, 65%, jeżeli jest ona oparta jedynie na pozytywnych wyników całkowitego amylazy w surowicy( tab.).To prawdopodobieństwo po teście nie jest wystarczające do potwierdzenia rozpoznania ostrego zapalenia trzustki. Jeśli aktywność amylazy jest normalna, prawdopodobieństwo po teście wynosi tylko 6%.Wskaźniki są lepsze dla amylazy trzustkowej, a jeszcze lepiej dla lipazy. Jeżeli aktywność lipazy w surowicy krwi wyższe niż normalne możliwości ostrego zapalenia trzustki sięga 86%, a normalne działanie lipazy to tylko 1,6%.Aktywność lipazy

we krwi pozostanie podwyższony dłuższy niż całkowita amylaza i amylazy trzustkowej. A zatem, diagnostyczny skuteczność w ostrym zapaleniu trzustki lipazy są znacznie wyższe niż którykolwiek z amylaz, począwszy od drugiego dnia choroby. Gdy poprzedzający badanie prawdopodobieństwem 50%, a dodatni wynik badania całkowitej amylazy( czułość: 83%) prawdopodobieństwo po badaniu ostrego zapalenia trzustki jest już 87%.

Tabela czułość, swoistość, PTSPR i PTSOR testy laboratoryjne do diagnostyki ostrego prawdopodobieństwa trzustki przed badaniem 21% [Buchler MW, et al., 1999]

Tabela czułość, swoistość, PTSPR i PTSOR testy laboratoryjne do diagnostyki ostrego prawdopodobieństwa trzustki przed badaniem 21% [Buchler MW i wsp., 1999]

Te przykłady pokazują, że prawdopodobieństwo wstępnego rozpoznania choroby ma duży wpływ na prawdopodobieństwo po teście. Kilka równoległych testów zapewnia z reguły wyższą czułość, a zatem większy CRR dla tej patologii niż każdy test oddzielnie.

Zatem PC testu laboratoryjnego( prawdopodobieństwo po teście) jest najbardziej adekwatną cechą dla interpretacji jego wyników. Wyznacza ją nie tylko czułość i specyficzność testu, ale także prawdopodobieństwo wstępne. Zwykle, aby uzyskać dość wiarygodną diagnozę, należy użyć kilku testów laboratoryjnych równolegle lub kolejno.

oparcie podejścia do oceny wyników testów laboratoryjnych znacznie zwiększa poziom metodycznego praktyce klinicznej

cal, przyczyniając się do bardziej dokładnego określenia prawdopodobieństwa obecności lub nieobecności ostrego zapalenia trzustki u pacjenta.

Innym sposobem oceny skuteczności testu diagnostycznego - za pomocą ilorazów wiarogodności( OD) podsumowujące te same informacje, czułości i swoistości, i mogą być wykorzystane do obliczenia prawdopodobieństwa choroby( prawdopodobieństwo post-testu) w oparciu o pozytywnym lub negatywnym wyniku testu.

OP-specyficzny wyniku testu diagnostycznego jest stosunek prawdopodobieństwa tego rezultatu u pacjentów z chorobą do prawdopodobieństwa tego samego wyniku u osób bez tej choroby. OP pokazuje, ile razy większe lub mniejsze jest prawdopodobieństwo uzyskania danego wyniku testu u pacjentów niż u zdrowych pacjentów. Jeżeli ocena testu jest dychotomiczny( pozytywny-negatywny), jego zdolność do rozróżnienia między chorymi a zdrowymi odpowiada na dwa rodzaje: jeden typ jest związany z pozytywnym wynikiem testu, z drugiej - ujemnej.

dodatni PO( OPPR) lub ujemnych( słupy) wyniku jest obliczana w następujący sposób

gdzie: TH - Test czułości;CT - specyficzność testu.

Wartości OP można znaleźć w podręcznikach, czasopismach medycznych i programach komputerowych( tabela) lub obliczonych według powyższych formuł.Przykłady

Tabela OP dla pewnych prób [Nicoll D. i wsp., 1997]

Tabela PO próbki kilku prób [Nicoll D. i wsp., 1997]

Najprostsza metoda obliczania prawdopodobieństwa po badaniu przed badaniem-wyć prawdopodobieństwa( częstość występowania choroby)i OP - użycie nomogramu. Trzeba umieścić linię tak, aby jego krawędź przeszedł przez punkt odpowiadający wartości przed badaniem prawdopodobieństwa i PO, i zaznaczyć punkt przecięcia z linią prawdopodobieństwa post-testu.

Prawdopodobieństwo po teście można również obliczyć za pomocą następującego wzoru:

szanse po teście = szanse przed testem x OP.

Aby użyć powyższego wzoru, prawdopodobieństwa powinny zostać przełożone na szanse. Szanse i prawdopodobieństwo( pretest lub post test) zawierają te same informacje, ale wyrażają je na różne sposoby.

Na przykład, występowanie choroby( przed badaniem prawdopodobieństwa) - 75%( 0,75), a więc przed badaniem iloraz szans:

Na przykład, występowanie choroby( przed badaniem prawdopodobieństwo) - 75%( 0,75), a więc przed badaniem iloraz szans:

WPonadto, znając kursy wstępne i ODPR / OPOR, przez pomnożenie ich można uzyskać szanse na test po przebyciu choroby, jeśli wynik jest pozytywny / negatywny.

Na przykład, lekarz zakłada się, że prawdopodobieństwo, pacjentów po MI wynosi 60%( test wstępny kurs do 3: 2) i frakcje MB-aktywność QC( QC MB) w surowicy wzrósł( dodatni test).W tabeli.znajdziemy DAC i badania OPOR dla KK-MB-32 i 0.05, odpowiednio.kurs po badaniu Im będzie wynosić: dla wyniku pozytywnego - 3/2 x 32 = 48/1 [prawdopodobieństwa po badaniu -( 48/1) /( 48/1) + 1 = 0,98 lub 98%];Jeśli wynik negatywny - 3/2 x 0,05 = 0,15 / 2 [test post-test prawdopodobieństwa -( 0,15 / 2) /( 0,15 / 2) + 1 = 0,07, czyli 7%].

Główną zaletą OD jest to, że pomaga wyjść poza przybliżone szacowanie wyników badań laboratoryjnych( lub norma czy patologia), z widokiem na lekarzowi jeśli ocenia dokładność testu diagnostycznego przy użyciu tylko pojęcia czułości i swoistości z jednego punktu separacji. Jednak w przypadku większości testów laboratoryjnych nie można tego osiągnąć.W takich sytuacjach położenie punktu podziału na ciągłym przejściu pomiędzy normą a patologią ustala się arbitralnie. OP można zdefiniować dla dowolnej liczby wyników testu w całym zakresie dopuszczalnych wartości. Oczywiście obecność choroby jest bardziej prawdopodobna w przypadku skrajnego odchylenia wyniku testu od normy niż w przypadku wyniku zbliżonego do granicy normy. Dzięki takiemu podejściu klinicysta otrzymuje informacje o stopniu odchylenia od normy, a nie tylko o fakcie obecności lub braku choroby. Przy obliczaniu OP w określonym zakresie dla czułości testu wyniki oznaczają wartości przekonany, lekarz za pomocą konkretnego wyniku testu do identyfikacji osób z chorobą, ale nie z jakimkolwiek stopniem odchylenia od normy. To samo dotyczy specyficzności. Zwykle więcej niż 10 lub więcej niż 0,1 ODP pozwala na podjęcie ostatecznej decyzji diagnostycznej. OPPR wartości w zakresie od 5 do 10, a bieguny od 0,1 do 0,2, uzyskując umiarkowany bazowej rozwiązań diagnostycznych, oraz jeśli są one 2-5 0,2-0,5 i odpowiednio ma niewielki wpływ na prawdopodobieństwo wystąpienia choroby wcierpliwy. W przypadku OCD i OPOR od 0,5 do 2 prawdopodobieństwo wystąpienia choroby u pacjenta praktycznie nie ulega zmianie. Zilustrujmy te argumenty na przykładzie oznaczania stężenia tyroksyny( T4) we krwi w diagnostyce niedoczynności tarczycy( tabela).

Wartości OP dla niedoczynności tarczycy są największe przy niskich stężeniach T4 i najmniejszych - przy wysokich stężeniach. Najniższe stężenia T4( mniejsze niż 4 μg / dl) stwierdzono jedynie u pacjentów z niedoczynnością tarczycy, co z pewnością potwierdza diagnozę.Najwyższy

Wskaźnik prawdopodobieństwa

Rys. Nomogram do określania prawdopodobieństwa po badaniu z prawdopodobieństwem wstępnym i OP [Nicoll D. i wsp., 1997]

Wskaźnik wiarygodności

Ryc. Nomogramu określenia prawdopodobieństwa po teście prawdopodobieństwa choroby przed badaniem i OP [Nicoll D. i wsp., 1997] T4 stężenie

( więcej niż 8 g / dl) u pacjentów z niedoczynnością tarczycy, zazwyczaj nie obserwuje, to znaczy, że nie zawierają diagnozę.

Zatem wskaźnik odpowiada OP wystarczającą praktyce klinicznej podczas oceny prawdopodobieństwa choroby większą wagę przywiązuje się do bardzo wysokiej( lub niskiej) Wyniki badań, zamiast w granicach między normalne i nienormalne. OP jest szczególnie przydatny do określenia prawdopodobieństwa wystąpienia choroby, gdy konsekwentnie stosuje się kilka testów diagnostycznych.

Ponieważ w praktyce klinicznej stosuje się testy laboratoryjne, których czułość i specyficzność jest mniejsza niż 100%, prawdopodobieństwo stwierdzenia choroby tylko z jednym testem określa się często jako niezbyt wysokie i niezbyt niskie, wynoszące od 10 do 90%.Z reguły po otrzymaniu takiego wyniku lekarz nie może przerwać wyszukiwania diagnostycznego. W takich sytuacjach stara się znacząco zwiększyć lub zmniejszyć prawdopodobieństwo wykrycia choroby( prawdopodobieństwo po teście) i kontynuuje badanie pacjenta, stosując dodatkowe testy.

Kiedy przeprowadza się kilka testów, a wyniki wszystkich są pozytywne( patologiczne) lub negatywne( normalne), ich znaczenie jest oczywiste. O wiele częściej zdarza się, że wyniki niektórych testów są pozytywne, a inne - negatywne. Następnie ich ocena kliniczna staje się bardziej skomplikowana.

Istnieją dwa sposoby, aby korzystać z wielu Test: równoległy( wiele testów jednocześnie z pozytywnego wyniku któregokolwiek z nich jest uważana za mającą chorobę) i zgodne z wcześniejszymi wynikami badań pod uwagę.W sekwencyjnym podejściu do diagnozy wyniki wszystkich testów powinny być pozytywne, ponieważ w przypadku wyniku negatywnego wyszukiwanie diagnostyczne zostaje zakończone.

Kilka testów jest przydzielanych równolegle, gdy konieczna jest szybka ocena stanu, na przykład u pacjentów hospitalizowanych z nagłymi przypadkami lub u pacjentów ambulatoryjnych, którzy przybyli na krótki czas. Przykład równoległego przypisania kilku testów w tym samym czasie może służyć jako spotkanie w badaniu mioglobiny, CC, LDH: u pacjenta z podejrzeniem MI.

Kilka testów przeprowadzonych równolegle, dostarcza, z reguły wyższą czułość, a więc dużą PTSOR w tej patologii niż sam albo testu. W tym samym czasie zmniejsza się specyficzność i PCR testu. W związku z tym prawdopodobieństwo, że choroba zostanie pominięta, maleje, ale zwiększa się prawdopodobieństwo fałszywie pozytywnych rozpoznań.

Jednoczesne stosowanie kilku testu jest szczególnie przydatna w sytuacjach, kiedy trzeba bardzo czuły test, ale tak naprawdę to tylko kilka stosunkowo niewrażliwe. Ze względu na równoległe stosowanie kilku testów ogólna czułość zostaje zwiększona. Opłata za taki wzrost wrażliwości to badanie lub leczenie wielu pacjentów, u których choroba nie jest badana.

sekwencyjne stosowanie kilku testów diagnostycznych korzystny w sytuacjach klinicznych, w których szybka ocena pacjenta nie jest konieczne, na przykład w ambulatoryjnej praktyce. Ponadto, konsekwentne stosowanie testów diagnostycznych jest wskazane, gdy pojawia się pytanie o kosztowne lub ryzykowne badanie( na przykład inwazyjne).Taka metoda badania jest zwykle zalecana dopiero po pozytywnych wynikach stosowania nieinwazyjnych metod. Na przykład, na duże ryzyko urodzenia dziecka z zespołem Downa najpierw przeprowadzili badania krwi matki do dobrego-feto-proteiny( AFP), ludzką gonadotropinę kosmówkową( hCG), wolny estriol, inhibiny A, co zwiększa prawdopodobieństwo diagnozy syndrom płodu

T4 rozkładu stężenia Tabelaw surowicy u pacjentów z niedoczynnością tarczycy lub bez [P. Fletcher i wsp., 1998] stężenie

Allocation Table T4 w surowicy u pacjentów z niedoczynnością tarczycy lub bez [P. Fletcher i wsp., 1998]

76%, a dopiero potemkobietom w ciąży proponuje się amniocentezę [Wald N.J. i wsp., 1997].Kolejne zastosowanie testów w porównaniu z równoległością zmniejsza objętość badań laboratoryjnych, ponieważ każde kolejne badanie uwzględnia wyniki poprzedniego. Równocześnie konsekwentne testowanie wymaga więcej czasu, ponieważ kolejne badanie jest wyznaczane dopiero po otrzymaniu wyników poprzedniego.

Podczas przeprowadzania testów kolejno zwiększona specyficzność i PTSPR( prawdopodobieństwo post-test), ale zmniejszona wrażliwość i PTSOR.W wyniku tego, zwiększa zaufanie lekarza, że ​​pozytywny wynik testu potwierdza istnienie rzekomej choroby, ale także zwiększa ryzyko braku choroby. Konsekwentne stosowanie testów jest szczególnie przydatne, gdy żadna z dostępnych metod diagnostycznych nie jest wysoce specyficzna. Jeśli lekarz zastosuje kolejno dwa testy, wówczas bardziej efektywne jest najpierw przypisanie testu o większej specyficzności.

sekwencyjnego testy aplikacyjne( A, B, C) count OP dla ryzyka po teście choroby Wykorzystując wyniki wszystkich testów kursy po teście przed badaniem kursu x = testem x śred. OD Próba x OD

S. Zatem HRC testy laboratoryjne( prawdopodobieństwo po badaniu) - najbardziej odpowiednie właściwości dla interpretacji wyników. To zależy nie tylko od czułości i swoistości testu, ale także występowania choroby w populacji. Zwykle wystarcza do ustalenia niezawodnego rozpoznania konieczne jest stosowanie kilku testów laboratoryjnych równolegle lub szeregowo.